Sinds we na drie maanden de Franse heuvels weer hebben ingeleverd voor de Nederlandse klei, zijn we naarstig op zoek naar een nieuw huis. Nou ja , liever gezegd: een oud huis, want ik ben niet zo van de nieuwbouw. Op dit moment logeren we voor een paar weken in het centrum van het mooie oude Zutphen in zo’n echt oud stadshuis uit ergens 1600, met dikke muren, vale tegels, gesleten planken. Ik houd van dingen met een verhaal, met een ziel, voor zover ‘dingen’ een ziel kunnen hebben natuurlijk. Oude boeken, oude muziek, oude auto’s (die allemaal nog een echte ‘smoel’ hadden), antiekmarkten... I love it! Het kan me niet oud genoeg zijn.

En wanneer er verbouwd moet worden, dan ook het liefst met oude bouwmaterialen. Alleen mijn eigen - langzaam, maar genadeloos ouder wordende - bouwmateriaal vind ik wat minder. Het gaat een eigen leven leiden. En ondanks dat vijftig het nieuwe dertig is, drukken ze de lettertjes van gebruiksaanwijzingen alsmaar kleiner af en word ik steeds vaker ‘mevrouw’ genoemd. Het winkelmeisje dat mij laatst met ‘je’ aansprak kreeg spontaan een zoen van me en schrok zich wild. Treurig toch? Al jaren schrijf ik over gezondheid en bewustzijn opdat we zo vrolijk mogelijk belegen mogen worden. Ik probeer het zelf zo goed mogelijk voor te doen, maar voel me vaak net de bekende schoenmaker die op kapotte schoenen loopt.

Niets menselijks is mij vreemd, waardoor ik met enige regelmaat van mijn padje glij. Gelukkig kreeg ik vorige week het nieuwste boek van psychotherapeut Jeffrey Wijnberg opgestuurd. Hierin legt hij uit dat de moderne mens het meest lijdt aan de obsessie om alles kloppend te krijgen, maar dat het leven nu eenmaal vol ‘ongerijmdheden’ zit . Het gaat er dus vooral om dat we die ongerijmdheden leren accepteren. Wie dat kan is gelukkiger. Het klinkt wel erg gemakkelijk, maar het is toch ook een opluchting te weten dat ik lekker ongerijmd mag zijn. Maar goed, waar was ik gebleven? Dat ik van oud houd. Vooral ook van oude mensen, vooropgesteld dat het geen ouwe zeikerds zijn, want die trek ik echt niet.

Mijn moeder en beide oma’s waren het gelukkig niet, maar behaalde successen in het verleden bieden helaas geen garantie voor de toekomst, dus nu er maar voor zorgen dat ik er zelf nooit eentje word. Want leuke oude mensen fascineren me en ik ben daarom begonnen met een verzameling van interviews met mensen rond de honderd die nog helemaal helder zijn. Ongelofelijk wat die allemaal te vertellen hebben. Ik hang aan hun lippen. Als oude mensen zo inspirerend kunnen zijn, waarom is onze maatschappij dan toch zo gefocust op het eeuwig jong willen blijven? We willen zóveel en hebben een enorme haast om het allemaal te doen, want straks zijn we oud (wat we wel willen worden, maar liever niet zijn) en is het te laat. Alsof je dan niet meer meetelt.

Deze week ging ik met liefdochter Eva naar een voorstelling over een oude, teleurgestelde actrice die het nooit verder geschopt had dan een vaste terugkerende act in Walibi. Ze keek terug op haar leven en alle kansen die ze gemist had (gelukkig wel met de nodige humor). “Heb jij daar ook wel eens last van?” vroeg Eef voorzichtig toen we later weer terug naar huis reden. “Uhhh…mwah soms…,” antwoordde ik, terwijl ik dacht aan mijn vooropleiding aan de Kleinkunstacademie waar ik niet volledig voor was gegaan en een aantal kansen die ik niet heb gepakt om mijn zangtalent (ja heus, ik kan leuk zingen!) in te zetten. Maar Eef won twee jaar geleden wél de publieksprijs van het Amsterdams Kleinkunst Festival en is hard op weg om een succesvol cabaretière te worden. Ik voel me soms een beetje de ‘moeder van Brooke Shields’, maar weet inmiddels dat dit kennelijk niet mijn weg was. En trouwens wat niet is, kan altijd nog komen. Daarom werd ik zo blij van de Film “Young at heart” waarin een stelletje bejaarden de tent afbreken met hun rock and roll-acts. Voor The Voice of Holland vind ik mezelf inmiddels te oud, maar voor een bejaardenclub gelukkig nog net te jong.

De zin van Onzin, Jeffrey Wijnberg, isbn 978 90 5594 8574, € 17,95
Young at heart: youtube.com/watch?v=-3uOOhm8Fj8
Evacrutzen.nl