foto: Martine van der Meer

foto: Martine van der Meer

'Ik ben geen slaaf meer van mijn gedachten en zintuigen.' 

 

‘zijn’

Vanaf het moment dat ik op de wereld kwam ging dat nog helemaal vanzelf. Daar deed ik geen enkele moeite voor. Ik wás gewoon en daarom een blije baby. Pas jaren later werd het uitdagender en was ik vooral bezig ‘iemand’ en ‘iets’ te worden.

'L’homme est né pour être libre', schreef de Franse filosoof Sartre. Deze zin zette me rond mijn puberteit aan het denken. Ik ging me afvragen hoe vrij ik in werkelijkheid was. Steeds meer werd ik me bewust hoezeer ik was gevormd door de patronen, conditioneringen en ideeën van mijn omgeving. Ik had een hoofd vol dwingende gedachten. Geluk en voldoening zocht ik in wereldse baantjes, spannende mannen en uiterlijkheden.

Later kwamen daar alcohol en drugs bij. Die werkten perfect om mijn onrust en angsten te dempen en aan mijn behoefte om ‘groots en meeslepend’ te leven. Totdat het zich tegen me ging keren. Met vallen en opstaan ontdekte ik dat niets is wat het lijkt. Mijn gedachten bleken de grote stoorzender te zijn.

Steeds beter ben ik gaan snappen dat ik niet mijn gedachten ben en hoe ik ermee om kan gaan. Hoe meer dwingende en beperkende gedachten ik kan loslaten, hoe eenvoudiger en overzichtelijker mijn leven is. De ruimte en vrijheid die ik heb leren ervaren is met geen pen te beschrijven. Het is de grootste kick. Daar kunnen geen drank en drugs tegenop.

‘doen’

Al jong wilde ik begrijpen hoe het mogelijk was dat ik als blije baby en peuter in de loop der jaren een angstig en vaak ongelukkig gevoel had ontwikkeld. Bij mijn moeder is dat ook zo gegaan. Zij zocht haar heil in alcohol en ik was daar ook niet vies van.

Ondertussen ging ik bij menigeen te rade en las alles wat los en vast zat op het gebied van Geluk & Co. Later ben ik er zelf over gaan schrijven en dat doe ik nu ruim vijfentwintig jaar. Veel leerde ik van de bijzondere en wijze mensen die ik mocht interviewen.

Daarnaast volgde ik vele opleidingen, trainingen en workshops - en las nóg meer boeken - die me het inzicht en de antwoorden gaven waar ik naar op zoek was. 'Doen geeft smaak' zei een wijze vriendin mij ooit en daarmee bedoelde ze niet het doen vanuit een ‘moeten’ - altijd gepaard gaande met weerstand, maar doen vanuit ‘zijn’ en daarom met ontspanning.

In de loop der jaren ben ik het steeds meer gaan begrijpen. Nu ben ik geen slaaf meer van mijn gedachten en zintuigen. Voelen, zien, horen, ruiken en proeven zijn nu mijn gereedschap om moeitelozer door het leven te gaan. Minder is wat mij betreft nu zeker meer. Daarin zit de ware smaak. Anderen leren hoe ze dit ook kunnen ervaren is waar ik nu mijn werk van heb gemaakt. We blijven ten slotte allemaal works in progress.